شیطان بزرگ و من ، دیریست که هم وندیم  

بر دولت اسلامی زین ، نکته  همی خندیم

از حسن چنین دینی ، کشورشده ویرانه

یک سوی پر از جنده ، آنسو پر دیوانه

عرض کردم:

به به  استاد خوش خبر باشی

سر خوش و شاد و گل پسر باشی

درکنار  عیال خود در  راه

شانه با شانه سر بسر  باشی

بروی  در بلاد شهر فرنگ

یا که عازم  به کوه و بر باشی

دُم زنی دائما ، به خمخانه

مست و مدهوش ، جامه تر باشی

مانده شعرت  به صفحه  کاغذ

یکصد و ده  بهار ، مستمر باشی